BİLDİĞİN DOĞRU İSE SÖYLE, HERKESE DEĞİL!

Doğru bildiklerimizi hele deneyimlemişsek, tecrübelerimiz arasına katmışsak paylaşırız, sevdiklerimize, çevremizdeki insanlara anlatır ders almalarını kıssa çıkarmalarını isteriz, doğalı da doğrusu da budur. Bu tavrımız, tarzımız, ortak akıl hanesine katkı sunar belki de zamanla anonim olarak her birimizin fayda gördüğü daha temkinli yaşamamıza sebepler arasına girer, insana da insanlığa da faydalı olur. Evet, teorik olarak yazdım şekliyle bir gidişat mümkün, yaşam içinde nasıl seyreder, kim ve kimlerden övgü alır bu hikaye, görüş, yorumumuz, kim ve kimler tarafından engellenir, set çekilir hatta menfi yorumlara ve davranışlara tabi oluruz, yaşadıkça öğreneceğiz.
..
Bir bedevi, devenin üzerine oturmuş hayvanın iki yanından sarkan yükleriyle birlikte çölde ilerliyordu. Bir süre sonra yolunun üzerinde bir yabancıya rastladı, birlikte konuşarak ilerlemeye başladılar... Yabancı bir ara sordu:
- Devedeki mülkün nedir?
- Bir taraftaki çuvalda buğday var, dedi bedevi, diğer çuvalda da kum var...
- Neden bir de kum yükledin hayvana?
- Ağırlık dengeli olsun daha rahat taşısın diye...
- Peki, neden buğdayı iki çuvala bölmedin... Hem yük dengeli olurdu hem de hayvan yorulmazdı...
Bedevi yabancının verdiği fikirden çok etkilendi. Kendisi yola çıkma telaşı içinde bunu düşünememişti.
- Haklısın diye bağırdı, hadi gel buğdayı ikiye bölelim... Hem sen de gel devenin üstünde yolculuk et...
Yola tekrar çıkınca sordu bedevi:
- Kimsin sen, senin gibi zeki bir adam ya sultandır, ya vezirdir, ya kumandandır.
- Hiçbiri değilim, dedi yolcu, hiç bir şey değilim...
- Ya da zengin birisidir...
- Beş param yok, dedi yolcu, baksana üstüm başım dökülüyor...
- Bu kadar zeki olduğuna göre mutlaka bir şeylerin vardır?
- Hiçbir şeyim yok, dedi adam, bir lokma ekmeğim bile yok...
Bedevi birden öfkelendi:
- İn çabuk devemden, dedi, çabuk uzaklaş, o tehlikeli zekânı da uzaklara götür. Para getirmeyen bir zekâya sahip olmaktansa aptal olayım ama param olsun, çok daha iyi...
Öyle demiş Bedevi... Zeki ama parasız pulsuz adamların, haksızlıkları görmek, entrikaları sezmek, doğruları cesaretle söylemek gibi kötü huyları da vardır ki, bu özellikler de pek hoşa gitmez malum...
..
Kendimiz için nasıl bir ders çıkartabiliriz okuduğumuz bu kısa hikâye ya da masalımsı metinden. Nasıl bir ders çıkartıp nasıl ve nerede, kimlere dair hayata sunacağımız bu kıssa yine kendi yeterliliğimiz, bilinç seviyemiz, deneyim ve bilgelik yolunda kat ettiğimiz mesafe ile alakalı.